به گزارش قدس آنلاین، درباره اهمیت و ارزش کار سخن به دفعات گفته شده است؛ اما آنچه در کشور در حال اجراست کم اهمیت بودن این قضیه را می‌رساند. شاید بتوان گفت یکی از مهم‌ترین علل آن بی‌توجهی آموزش و پرورش به مسئله کار به‌خصوص از سنین پایین و دوران ابتدایی است.
در همین زمینه به سراغ دکتر حمید یزدانی، مدیرکل دفتر آموزش دوره اول متوسطه رفتیم و راهکارهای عملیاتی شدن این مسئله مهم را جویا شدیم:
آیا اهمیت و ارزش کار در کتاب‌های درسی گنجانده شده است و مسئولان مختلف ازجمله تدوین کتاب آیا اعتقاد به فرهنگ کار و ضرورت آن در دروس ابتدایی دارند؟
ابتدا لازم است سه سندی که در همین زمینه طراحی شده است را معرفی کنم. نخست؛ در سیاست‌های ابلاغی رهبرمعظم انقلاب که برای آموزش‌و پرورش(در چهار صفحه) تبیین شده است در بخشی به تقویت آموزش‌های فنی‌وحرفه‌ای اشاره می‌شود که مقصود مسئله کار است و مربوط به دوره دوم متوسطه نیست. دوم؛ در بحث سند تحول بنیادی در فصل دوم بیانیه ارزش‌ها در بند۲۴ تأکید می‌کند روحیه کارآفرینی، کسب شایستگی‌های عام حرفه‌ای و مهارتی و هنری زمینه‌ساز کار مولد باشد. در بحث اهداف کلان و راهبردهای کلان می‌گوید دانش‌آموز باید دارای حداقل یک مهارت مفید برای تأمین معاش حلال باشد به گونه‌ای که در هر مرحله توانایی تأمین زندگی خود و خانواده را داشته باشد.
در قسمت هدف‌های عملیاتی تأکید می‌کند دانش‌آموز باید با درک مفاهیم اقتصادی از طریق کار و تلاش و روحیه انقلابی و جهادی، کارآفرینی، قناعت، انضباط مالی، مصرف بهینه، دوری از اسراف و تبذیر، روحیه وجدان، عدالت و انصاف در روابط با دیگران مشارکت کند. این‌ها پشتیبانانی است که ما داریم.
آیا در این اسناد بالادستی به راهکاری هم اشاره شده است؟
سه راهکار اصلی داریم:
الف- راهکار۱-۶ که تأکید می‌کند گسترش و تنوع دادن به حرف و مهارت‌های مورد نیاز جامعه در همه دوره‌های تحصیلی انجام شود. پس برای دوران ابتدایی هم یک‌سری مهارت‌ها پیش‌بینی کنیم مثلاً انواع دوخت را آموزش دهیم.
ب- در راهکار۶-۵ آموزش و پرورش باید برنامه جامع کارآفرینی و مهارت‌آموزی را برای تمام دوره‌های تحصیلی تهیه کند.
ج- در راهکار ۱۸-۵ اعلام می‌کند که باید استقرار نظام خلاقیت و نوآوری را در آموزش‌وپرورش تا مدیران، مربیان و دانش‌آموزان خلاق و نوآور داشته باشیم. این‌ها در سند تحول ذکر شده است.
سند سوم برنامه درسی ملی است که ۱۱حوزه تربیت و یادگیری داریم. حوزه شماره۶؛ تربیت و یادگیری کار و فناوری است که به کار و روزی حلال، زندگی اجتماعی و اقتصادی و افزایش درآمد و توسعه‌یافتگی تأکید می‌کند. هم به مهارت‌های فنی تأکید می‌کند و هم به شایستگی‌های غیرفنی؛ مثلاً دوچرخه را درست کنم اما به دوچرخه آسیب جدی بزنم و به مشتری نگویم! اخلاق کار را رعایت کنیم.
جمع‌بندی بحث این است که در همین حوزه کار و فناوری باید در پایه اول تا سوم ابتدایی به صورت تلفیقی مباحث کار و پیرامونش به کودکان آموزش داده شود و در پایه‌های بالاتر علاوه بر تلفیق باید ساعت آموزش برای کار پیش‌بینی شود.
با اینکه در آیین‌نامه‌های مختلف ضرورت و اهمیت مسئله کار اذعان شده است اما می‌بینیم در حوزه مهارت یادگیری ابتدایی، تلفیقی کار نمی‌کنیم و هیچ خبری از اجرا نیست. مشکل کجاست؟ در حال حاضر در پایه ششم فقط یک تک ساعت اختصاص داده شده است. مشکل اینجاست که ما اسم فرزندمان را می‌گذاریم رستم و خودمان نمی‌توانیم صدایش کنیم. ما اعتقاد داریم کار پول می‌آورد اما بسیاری از افراد معتقدند پول است که کار می‌آورد. پول را بگذارید در بانک سودش را بگیرید.
فرمایشات رهبری هم در همین زمینه است و مصادیق علم نافع هم همین است که باید به سمت تلفیق کتاب‌های درسی حرکت کرد. مثلاً دانش‌آموز بیاید الگوریتم وضو گرفتن را ترسیم کند. تفکر الگوریتم یک مسئله خارق‌العاده نیست. می‌توانیم کل تفکرات فارسی را با الگوریتم یاد بدهیم تا دانش‌آموزان به سمت تفکر نظام‌مند حرکت کنند.
راهکار شما برای اجرایی شدن طرح‌ها چیست؟
ما طرح شهاب را در مقطع ابتدایی داریم. اگر مقدماتش فراهم شود که در هدایت تحصیلی به بحث آموزش برگردد و به جای پرورشی در آموزش باشد، ان‌شاءالله سامانه‌ای را ترتیب خواهیم داد که علاوه بر شناخت استعدادها و توانایی‌ها با توجه به بوم استان دانش‌آموزان را در مشاغل مختلف تربیت کنیم.
خبرنگار: زینب اصغریان
انتهای پیام/
نظر شما